Untitled Document

Αισχύλος . Ένα όνομα , μια ιστορία . Γεννημένος στην Ελευσίνα το τέταρτο έτος της εξηκοστής Ολυμπιάδας ή κατά το σύγχρονο σύστημα χρονολόγησης το 524/525 π.χ. , είδε μπρος του να ξετυλίγεται το μεγαλείο ενός ολόκληρου πολιτισμού . Ενός πολιτισμού που εξύψωσε τον άνθρωπο και τον τοποθέτησε δίπλα στο Πάνθεον των Ολύμπιων Θεών του .

Αυτόπτης μάρτυρας των Μηδικών πολέμων , που μπρος στη σημασία της σύγκρουσης των δύο κορυφαίων πολιτισμικά λαών της εποχής , δεν στάθηκε άπραγος . Ο Μαραθώνας , η Σαλαμίνα και ίσως οι Πλαταιές , ήταν τα σημεία όπου αυτός ο μεγάλος καλλιτέχνης , ξεδίπλωσε όλες τις αρετές που θα μπορούσε ένας άνδρας της εποχής του , να επιδείξει . Διακριθέντας στα πεδία των μαχών , αυτός και οι αδελφοί του , μα και ταυτόχρονα ο μέγιστος ίσως των τραγωδών , άφησε ανεξίτηλα το σημάδι του σε μια χρονική περίοδο που εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί , ως η χρυσή εποχή του ανθρώπου πανω στη γη .

Οι τραγωδίες οι οποίες σώθηκαν εξ ολοκλήρου είναι οι εξής : Ικέτιδες , Πέρσες , Επτά επί Θήβας , Προμηθεύς Δεσμώτης , και η μόνη σωζόμενη τριλογία , Ορέστεια ( Αγαμέμνων , Χοηφόρες , Ευμαινίδες ) μαζί με το σατυρικό δράμα , Πρωτεύς . Το νήμα της ζωής του μεγάλου αυτού τραγωδού και πατριώτη , κόπηκε στη Γέλα της Σικελίας το 456 π.χ. , σε ηλικία 70 ετών , οδηγώντας τον Αισχύλο στην αγκαλιά της Μούσας της τραγωδίας Μελπομένης και καθιστώντας το έργο του παρακαταθήκη του παγκόσμιου πολιτισμού .

Δεκατρείς πρώτες νίκες σε αγώνες τραγωδίας εν ζωή και δεκαπέντε μετά θάνατον (!) , οδηγούν ανεκβίαστα τον Αισχύλο στη κορυφή των τραγωδών , θέτοντας ονόματα σαν του Ευριπίδη και του Σοφοκλή , να έπονται . Σύμφωνα με τον κώδικα Mediecus 32,9 ο οποίος συγγράφηκε γύρω στο 1000 μ.χ. , σώζονται οι τίτλοι εβδομήντα τριών (73) έργων του και τα πλήρη κείμενα από επτά (7) .